ب

بــــاور نمیـــ کـــردمــــ

 

بـــاور نمیــــ کردمـــ رهایمـــ کردهـــ باشیــــ

 

رنجـــ جداییــ در دلمـــ جا گر فتهـــ استـــ

 

باور نمیـــ کردمــ دیگرمرا نخواهیـــ

 

بهــ غیر منـ در زندگیـــ تا کردهـــ باشیــ

 

دیگربرلبهایمـــ گل خندهــ مردهــ

 

فصلـــ بهارمـــ را تو کهــ ناز کردهـــ باشیـــ

 

باور نمیـــ کردمــــ تورا روزیــــ ببینمــ

 

سهمـــ منــ را از عشقتــ جدا کردهــ باشیـــ

 

باور نمیــ کردمـــ سخنـــ هایتــــ دوروغـــ استـــ



اینـــ آتشـــ عشقتـــ رو حاشا کردهـــ باشیـــ

 

دیگربرایمـــ عشقـــ معنیـــ ندارهــــــ

 

عشقیـــ که مر گشـــ را تورا معنا کردهــ باشیـــ

یک

یک شبی مجنون نمازش را شکست بی وضو در کوچه لیلا نشست

عشق آن شب مست مستش کرده بود فارغ از جام الستش کرده بود

سجده ایی زد بر لب درگاه او مملو از لیلا دل پر آه او

گفت یا رب از چه خوارم کرده ایی ؟ بر صلیب عشق دارم کرده ایی

جام لیلا را بدستم داده ایی و ندر این بازی شکستم داده ایی

خنجر عشقش به جانم میزنی دردم از لیلاست آنم میزنی

خسته ام زین عشق ،دل خونم مکن من که مجنونم ،تو مجنونم مکن

مرد این بازیچه دیگر نیستم این تو و لیلا ی تو ....من نیستم

گفت: ای دیوانه لیلایت منم ! در رگت پنهان و پیدایت منم!

سالها با جور لیلا ساختی من کنارت بودم و نشناختی؟

عشق لیلا در دلت انداختم صد قمار عشق یکجا باختم

کردمت آواره ی صحرا نشد گفتم عاقل میشوی ! اما نشد

سوختم در حسرت یک یا ربت غیر لیلا بر نیامد از لبت

روز و شب او را صدا کردی ولی دیدم امشب با منی گفتم بلی !

مطمئن بودم به من سر میزنی در حریم خانه ام در میزنی

حال این لیلی که خوارت کرده بود درس عشقش بی قرارت کرده بود

مرد راهش باش تا شاهت کنم صد چو لیلی کشته در راهت کنم






بیخودی پرسه زدیم، صبحمان شب بشود

بیخودی حرص زدیم،سهممان کم نشود

ما خدا را با خود، سر دعوا بردیم و قسمها خوردیم

ما به هم بد کردیم، ما به هم بد گفتیم

ما حقیقت هارا، زیر پا له کردیم

…و چقدرحظ بردیم، که زرنگی کردیم

روی هرحادثه ای، حرفی از مهر زدیم

از تو من میپرسم ، ما که راگول زدیم؟؟؟

وقتی

یه روز دیدی خودت اینجایی و دلت یه جای دیگه … بدون که کار از کار گذشته و تو عاشق شدی

طوری میشه که قلبت فقط و فقط واسه عشق می تپه ، چقدر قشنگه عاشق بودن و مثل شمع سوختن

همه چی با یک نگاه شروع میشه

این نگاه مثل نگاهای دیگه نست ، یه چیزی داره که اونای دیگه ندارن ...

محو زیبایی نگاهش میشی ، تا ابد تصویر نگاهش رو توی قلبت حبس می کنی ، نه اصلا می زاریش توی یه صندوق ، درش رو هم قفل می کنی تا کسی بهش دست نزنه.

حتی وقتی با عشقت روی یه سکو می شینی و واسه ساعتهای متمادی باهاش حرفی نمی زنی ، وقتی ازش دور میشی احساس می کنی قشنگترین گفتگوی عمرت رو با کسی داری از دست میدی.

می بینی کار دل رو؟

شب می آی که بخوابی مگه فکرش می زاره؟! خلاصه بعد یه جنگ و

جدال طولانی با خودت چشات رو رو هم می زاری ولی همش از خواب میپری ...

از چیزی میترسی ...

صبح که از خواب بیدار میشی نه می تونی چیزی بخوری نه می تونی کاری انجام بدی ، فقط و فقط اونه که توی فکر و ذهنت قدم می زنه

به خودت می گی ای بابا از درس و زندگی افتادم ! آخه من چمه ؟

راه می افتی تو کوچه و خیابون هر جا که میری هرچی که می بینی فقط اونه ، گویا که همه چی از بین رفته و فقط اون مونده

طوری بهش عادت می کنی که اگه فقط یه روز نبینیش دنیا به آخر میرسه

وقتی با اونی مثل اینکه تو آسمونا سیر می کنی وقتی بهت نگاه می کنه گویا همه دنیا رو بهت میدن

گرچه عشق نه حرفی می زنه و نه نگاهی می کنه !

آخه خاصیت عشق همینه آدم رو عاشق می کنه و بعد ولش می کنه به امون خدا

وقتی باهاته همش سرش پائینه

تو دلت می گی تورو خدا فقط یه بار نیگام کن آخه دلم واسه اون چشای قشنگت یه ذره شده

دیگه از آن خودت نیستی

بدجوری بهش عادت کردی ! مگه نه ؟ یه روزی بهت میگه که می خواد ببینتت

سراز پا نمی شناسی حتی نمیدونی چی کار کنی ...

فقط دلت شور میزنه آخه شب قبل خواب اونو دیدی...

خواب دیدی که همش از دستت فرار میکنه ...

هیچوقت براش گل رز قرمز نگرفتی ...چون بهت گفته بود همش دروغه تو هم نخواستی فکر کنه تو دروغ میگی آخه از دروغ متنفره ...

وقتی اون رو می بینی با لبخند بهش میگی خیلی خوشحالی که امروز میبینیش ...

ولی اون ...

سرش رو بلند می کنه و تو چشات زل میزنه و بهت میگه

اومدم بهت بگم ، بهتره فراموشم کنی !

دنیا رو سرت خراب میشه

همه چی رو ازت می گیرن همه خوشبختیهای دنیا رو

بهش می گی من … من … من

از جاش بلند میشه و خیلی آروم دستت رو میبوسه میذاره رو قلبش و بهت میگه خیلی دوستت دارم وبرای همیشه ترکت می کنه

دیگه قلبت نمی تپه دیگه خون تو رگات جاری نمیشه

یه هویی صدای شکستن چیزی می آد

دلت می شکنه و تکه های شکستش روی زمین میریزه

دلت میخواد گریه کنی ولی یادت می افته بهش قول داده بودی که هیچوقت به خاطر اون گریه نمیکنی چون میگفت اگه یه قطره اشک از چشمای تو بیاد من خودم رو نمیبخشم ...

دلت میخواد بهش بگی چقدر بی رحمی که گریه رو ازم گرفتی ولی اصلا هیچ صدایی از گلوت در نمیاد

بهت میگه فهمیدی چی گفتم ؟با سر بهش میگی آره!...

وقتی ازش میپرسی چرا؟؟؟میگه چون دوستت دارم!

انگشتری رو که تو دستته در میاری آخه خیلی اونو دوست داره بهش میگی مال تو ...

ازت میگیره ولی دوباره تو انگشتت میکنه ...میگه فقط تو دست تو قشنگه...

بعد دستت رو محکم فشار میده و تو چشمات نگاه میکنه و...

بعد اون روز دیگه دلت نمیخواد چشمات رو باز نمی کنی

آخه اگه بازشون کنی باید دنیای بدون اون رو ببینی

تو دنیای بدون اون رو می خوای چی کار ؟

و برای همیشه یه دل شکسته باقی می مونی
دل شکسته ای که تنها چاره دردش تویی

کیک مادربزرگ
پسر کوچکی برای مادر بزرگش توضیح می‌داد که چگونه همه چیز ایراد دارد ... مدرسه، خانواده، دوستان و غیره.
مادر بزرگ که مشغول پختن کیک بود، از پسر کوچولو پرسید که کیک دوست داری؟ و پسر کوچولو پاسخ داد: البته که دوست دارم.
ـ روغن چه طور؟

کیک مادربزرگ
پسر کوچکی برای مادر بزرگش توضیح می‌داد که چگونه همه چیز ایراد دارد ... مدرسه، خانواده، دوستان و غیره.
مادر بزرگ که مشغول پختن کیک بود، از پسر کوچولو پرسید که کیک دوست داری؟ و پسر کوچولو پاسخ داد: البته که دوست دارم.
ـ روغن چه طور؟
ـ نه!
ـ و حالا دو تا تخم مرغ.
ـ نه مادر بزرگ!
ـ آرد چی؟ از آرد خوشت می‌آید؟ جوش شیرین چه طور؟
ـ نه مادر بزرگ! حالم از همه‌شان به هم می خورد.
ـ بله، همه این چیزها به تنهایی بد به نظر می‌رسند، اما وقتی به درستی با هم مخلوط شوند، یک کیک خوشمزه درست می‌شود.
خداوند هم به همین ترتیب عمل می‌کند. خیلی از اوقات تعجب می‌کنیم که چرا خداوند باید بگذارد ما چنین دوران سختی را بگذرانیم اما او می‌داند که وقتی همه این سختی‌‌ها را به درستی در کنار هم قرار دهد نتیجه همیشه خوب است. ما تنها باید به او اعتماد کنیم. در نهایت همه این پیش آمدها با هم به یک نتیجه فوق العاده می‌رسند.
 

شخصی مادر پیرش را در زنبیلی می گذاشت و هرجا می رفت، همراه خودش میبرد. روزی حضرت عیسی او را دید، به وی فرمود: آن زن کیست گفت مادرم است. فرمود: او را شوهر بده. گفت: پیر است و قادر به حرکت نیست. پیرزن دستش را از زنبیل بیرون آورد و بر سر پسرش زد و گفت: آخه نکبت! تو بهتر می فهمی یا پیغمبر خدا؟

یک زوج انگلیسی در اوایل 60 سالگی، در یک رستوران کوچیک رمانتیک سی و پنجمین سالگرد ازدواجشان را جشن گرفته بودن.

ناگهان یک پری کوچولوِ قشنگ سر میزشون ظاهر شد و گفت:چون شما زوجی اینچنین مثال زدنی هستین و درتمام این مدت به هم وفادارموندین ،
هر کدومتون می تونین یک آرزو بکنین.
خانم گفت: اووووووووووووووووه ! من می خوام به همراه همسر عزیزم، دور دنیا سفر کنم.
پری چوب جادووییش رو تکون داد و ...اجی مجی لا ترجی

دو تا بلیط برای خطوط مسافربری جدید و شیک QM2در دستش ظاهر شد.

حالا نوبت آقا بود، چند لحظه با خودش فکر کرد و گفت:

باید یه جوری از شر زن پیرم خلاص بشم باید یه دختر خوشگل گیرم بیاد و بعد با کمال پر رویی گفت : خب، این خیلی رمانتیکه ولی چنین موقعیتی فقط یک بار در زندگی آدم اتفاق می افته ، بنابر این، خیلی متاسفم عزیزم ولی آرزوی من اینه که همسری 30 سال جوانتر از خودم داشته باشم.
خانم و پری واقعا نا امید شده بودن ولی آرزو، آرزوه دیگه

پری چوب جادوییش و چرخوند و.........

اجی مجی لا ترجی

و آقا 92 ساله شد!

خانمش تا چشمش به صورت پر از چروک و دستان لرزان همسر پیرش افتاد از جاش بلافاصله بلند شد و گفت تو دیگه همسر من نیستی پیرمرد !!

مرد با چشمانی گریان بدنبال همسرش با پشتی خمیده می دوید و می گفت : من عاشقتم !!! حتما پیرمرد این جمله حکیم ارد بزرگ رو نشنیده بود که : مردی که همسرش را به درشتی بیرون می کند ، به اشک به دنبالش خواهد دوید .

این داستان خیلی زیبارو مامانم واسم آورد!تعجب کردم اخه مامانم هیچ وقت...خدا واقعا باهامه!مرسی خداجونم

استادی از شاگردانش پرسید:چرا ما وقتی عصبانی هستیم داد میزنیم؟چرا مردم هنگامی که خشمگین هستند صدایشان را بلند می کنند و سر هم داد می زنند؟

شاگردان هر کدام جواب هایی دادند اما پاسخ های هیچ کدام استاد را راضی نکرد....

سرانجام او چنین توضیح داد:

هنگامی که دونفر از هم عصبانی هستند،قلب هایشان از یکدیگر فاصله میگیرد.آن ها برای این که فاصله را جبران کنند مجبورند که داد بزنند!

سپس استاد پرسید:هنگامی که دو نفر عاشق همدیگر باشند چه روی می دهد؟آن ها سر هم داد نمی زنند بلکه خیلی به آرامی با هم صحبت می کنند؟چرا؟

چون قلب هایشان خیلی به هم نزدیک است!هنگامی که عشقشان به یکدیگر بیشتر شد،چه اتفاقی می افتد؟آن ها حتی حرف معمولی هم به هم نمی زنند و فقط در گوش یکدیگر نجوا میکنند...سرنجام حتی از نجوا کردن هم بی نیاز می شوند و فقط به یکدیگر نگاه می کنند و این هنگامی است که دیگر هیچ فاصله ای بین قلب های آنان باقی نمانده باشد...

این همان عشق خدا به انسان و انسان به خداست که خدا حرف نمی زند اما همیشه صدایش را در همه وجودت می توانی حس کنی  این حا بین خدا و انسان هیچ فاصله ای نیست می توانی در اوج همه شلوغی ها بدون این که لب به سخن باز کنی،با او حرف بزنی....

بی اعتمادم کن به همه ی دنیا اینکه با من باش
کنار من تنها، کنار من تنها، کنار من تنها
از اولین جملت، فهمیده بودم زود
 عشق های قبل از تو سوء تفاهم بود
اونقدر می خوامت همه باهات بد شن
 با حسرت هر روز از کنار ما رد شن


حالم عوض میشه، حرف تو که باشه
اسم تو بارونه، عطر تو همراشه
اون گوشه از قلبم، که مال هیچکس نیست
کی با تو آروم شد، اصلا مشخص نیست

بی اعتمادم کن به همه ی دنیا اینکه با من باش
کنار من تنها، کنار من تنها، کنار من تنها
از اولین جملت، فهمیده بودم زود
 عشق های قبل از تو سوء تفاهم بود
اونقدر می خوامت همه باهات بد شن
 با حسرت هر روز از کنار ما رد شن


حالم عوض میشه، حرف تو که باشه
اسم تو بارونه، عطر تو همراشه
اون گوشه از قلبم، که مال هیچکس نیست
کی با تو آروم شد، اصلا مشخص نیست

+ با این آهنگ خیلی خاطره دارم...خیلی...

+ هر وقت بهش گوش می کنم واقعا حالم عوض میشه،ته دلم خالی میشه!

دلـــــــم تــــــنــــــگ شـــــــــده
برای عکس هایی که پاره کردم و سوزانـدمشان...
برای دفتر خاطراتم که مدتهاست دیگر چیزی در آن نمی نویسم...
حـتـی برای آدمهای حسودی که دورو برم می چرخیدند و خـیـلـی دیـــرشناختمشان...!
برای بـی خـیـالــی و آرامشی که مدتهاست که دیگر ندارمش...
خنده هایی که دارم فراموششان می کنم...
و برای خودم که حالا دیگـر خیلی عوض شده ام!

می دونی وقتی خدا داشت بدرقه ام می کرد بهم چی گفت !؟
جایی که می ری مردمی داره که می شکننت
نکنه غصه بخوری ، تو تنها نیستی
تو کوله بارت عشق می ذارم که بگذری، قلب می ذارم که جا بدی
اشک می دم که همراهیت کنه و مرگ که بدونی بر می گردی پیش خودم

گاهی اوقات فکر کردن() به "بعضی ها..."

نا خود آگاه لبخندی روی لبانم مینشاند...

دوست دارم این لبخند های بیگانه را...

و این "بعضی ها" را...

چشم ها را بايد شست، جور ديگر بايد ديد
چترها را بايد بست
زير باران بايد رفت
فكر را، خاطره را، زير باران بايد برد
با همه مردم شهر ، زير باران بايد رفت
دوست را، زير باران بايد ديد
عشق را، زير باران بايد جست
هر كجا هستم ، باشم
آسمان مال من است
پنجره، فكر ، هوا ، عشق ، زمين مال من است.

+بعد نوشت:سهراب گفتی چشم ها را باید شست ...شستم ولی...

جور دیگر باید دید...دیدم ولی...

گفتی زیر باران باید رفت...رفتم ولی...

او نه چشم های ترم را...نه نگاه دیگرم را...نه دل بارانی ام را ندید

و فقط با پوزخندی گفت

"دیوانه باران ندیده"

وَقــــتی فَــراموشَت خـــــــواهَمــ کَرد که عَقلــــــمــ خاموش،نفسمـ قطع،روحمــ در آسمان و بدنمــ زیر خاک باشد

برای مرگ خود یک بهانه می خواهم یک بهانه پوچ عاشقانه می خواهم

از غمی که می دانی  با تو بودنم مرگ است بی تو بودنم هرگز!  

اگر بهانه این باشد من بهانه می گیرم و عاشقانه می میرم

از پشت شیشه های بزرگ دلتنگی گریه می کنم و آرزو میکنم که کاش

برای یک لحظه فقط یک لحظه آغوش  گرمت رو احساس کنم

می خواهم سر روی شانه های مهربانت بگذارم تا دیگر از گریه گم نشوم

تو مرا به دیار محبت ها بردی وصادقانه

دوستم داشتی

پس بیا و باز در این راه تلاش  کن اگر طاقت اشکهایم را نداری

در راه عشقی پاک تر و صادقانه تر

زیرا که من و تو ما شده ایم

پس نگذار زمانه بی رحم دل هایی را که از هم جدا نشدنی است را

به درد آورد

دلم را به تو دادم و کلیدش را به سوی آسمان خوشبختی ها روانه کردم

چه شب ها که تا سحر با یادت

با گونه هایی خیس از دلتنگی به سر بردم

بگذار آدم ها تا می توانند سنگ باشند

تو از نژاد چشمه باش...

یا باش ، یا نباش

نمیشه خاطره رو زیر فرش قایم کرد

باید نباشه کنارت تا پی به این ببری

اگه یه روز بلند شی ببینی پیشت نیست

چطوری میتونی عطرش رو از بین ببری؟

چجوری آلبومای عکسشو ورق نزنی؟

چجوری خاطرشو از تو خونه دور کنی؟

تموم خونه جهنم شده نمیدونی

چطوری از وسط شعله ها عبور کنی؟

بار دیگر آغوش می گشایم

هر چند تو نیستی

اما خدایی هست که مرا در آغوش بگیرد

از خاموشی ام برایت بگویم یا فراموشی ام؟

فرقی نمی کند تو که نیستی ،

هم خاموشم

هم فراموش

....

پ

دلم تنگ است

دلم تنگ است دلم اندازه حجم قفس تنگ است

سکوت از کوچه لبریز

صدایم خیس و بارانیست

نمیدانم چرا در قلب من پاییز طولانیست

دیشب در جاده های سکوت در ایستگاه عشق

هر چه منتظر ماندم

کسی برای لمس تنهاییم توقف نکرد

و من

تنها تر از همیشه

به خانه برگشتم ...

مرا این گونه باور کن

کمی تنها

کمی بی کس

کمی از یادها رفته

خدا هم ترک ما کرده

خدا دیگر کجا رفته؟

نمیدانم مرا آیا گناهی هست؟

که شاید هم به جرم آن غریبی و جدایی هست؟

تو کاری به باران نداری

چه ببارد چه نبارد

چیزی از من به یاد نمی آوری

من اما هزاری هم که از یادت ببرم

همین که ببارد

به خودم می آیم که

همین جایی

خسته ام میفهمید؟!

خسته از آمدن و رفتن و آواره شدن

خسته از منحنی بودن و عشق

خسته از حس غریبانه این تنهایی

به خدا خسته ام از این همه تکرار سکوت

به خدا خسته ام از این همه لبخند دروغ

به خدا خسته ام از حادثه صاعقه بودن

خسته ام.....

د

 نمی نویسم

چون میدانم هیچگاه نوشته هایم را نمیخوانی

حرف نمیزنم

چون میدانم هیچ گاه حرف هایم را نمیفهمی

نگاهت نمیکنم

چون تو اصلا نگاهم را نمیبینی

صدایت نمیزنم

زیرا اشک هایم برایت بی فایده است

فقط میخندم

چون تو در هر صورت میگویی من دیوانه ام...!

آدمک آخر دنیاست بخند

آدمک مرگ همینجاست

بخند...

دست خطی که تو را عاشق کرد

شوخی کاغذی ماست

بخند...

دل من تـنها بـود ،

ددل من  تنها بود

دل من هرزه نبود

دل من عادت داشت که بماند یک جا

به کجا؟!

معلوم است،به در خانه تو

دل من عادت داشت

که بماند آنجا پشت یک پرده توری

که تو هر روز آن را کنار بزنی...

دل من ساکن دیوار و دری

که تو هر روز از آن می گذری

دل من ساکن دستان تو بود

دل من گوشه یک باغچه بود

که تو هر روز به آن می نگری

راستی

دل من را دیدی؟!

...؟!!

شنیدی دلم گفت بمان ایست نرو...

به خدا وقت خداحافظی نیست نرو

نکند فکر کنی د دلم مهر تو نیست

گوش کن نبض دلم زمزمه اش چیست نرو...

واسطه
من فقط یک واسطه بودم !
دل را خدا داد
و تو بردی...

راز دل تنگم را بر كدامین كاغذ بنگارم كه نپوسد

به كدامین ابر باز گویم كه نگرید

كدام پرستو را یار گیرم كه پرواز را ز خاطر نبرد

شانه های كه را امن گیرم كه تپش قلبش آرام قلبم باشد

و گرمای نفسش امید نفسم

وامانده ام ...

وامانده ام حیران و سرگردان

تمام دعایم همزبانی ست و همدلی

كه نخندد بر غمم

كه بگریم بر غمش

كه بگیرد دستم را

در مهربانی ِ نگاهت

ذوب می شود یخ احساسم

با تو

می توان آسود

در انتهای راهی که به بن بست رسیده است

و بالا رفت

از دیوار روزمرگی ها

و نترسید

از آنچه پشت دیوار است

به جنس خود افتخار کنید

به مرد بودن خود افتخار کنید
01- هميشه از نام خانوادگي شما استفاده مي‌شود.
02- مدت زمان مكالمه‌ي تلفني شما حداكثر30 ثانيه است.
03- براي يك مسافرت يك هفته اي تنها يك ساك كوچك دستي نياز داريد.
04- در تمام شيشه هاي مربا و ترشي را خودتان باز مي‌كنيد.
05- دوستان شما توجهي به كاهش يا افزايش وزن شما ندارند.
06- جنسيت شما در موقع مصاحبه‌ي استخدام مطرح نيست.
07- لازم نيست كيفي پر از لوازم بي استفاده را همه جا به دنبالتان بكشيد.
08- ظرف مدت 10دقيقه مي‌توانيد حمام كنيد و براي رفتن به مهماني آماده شويد.
09- همكارانتان نمي‌توانند اشك شما را در بياورند.
10- اگر در 34 سالگي هنوز مجرديد، احدي به شما ايراد نمي‌گيرد.
11- رنگ اجزاء صورت شما در هر صورت طبيعي است.
12- با يك دسته گل مي‌توانيد بسياري از مشكلات احتمالي را حل كنيد.
13- وقتي مهمان به خانه‌ي شما مي‌آيد لازم نيست اتاق را مرتب كنيد.
14- بدون هديه مي‌توانيد به ديدن تمام اقوام و دوستانتان برويد.
15- مي‌توانيد آرزوي هر پست ومقامي را داشته باشيد.
16- حداقل بيست راه براي بازكردن در هر بطري نوشابه‌ي داخلي يا خارجي بلد هستيد.
17- ضرورتي ندارد روز تولد دوستانتان را به خاطر داشته باشيد.
18- بالاخره روزي يك پيرمرد موفق خواهيد شد... و اگر خوب فكر كنيد مي بينيد كه صدها دليل محكم ديگر وجود دارد كه شما به مرد بودن خود افتخار كنيد


به زن بودن خود افتخار كنيد:
01- نام هر گل و زيبايي در طبيعت است را روي شما مي‌گذارند.
02- هنگامي كه رنگ پريده يا بيمار هستيد با كمي وسايل آرايش مي‌توانيد خود را زيباتر كنيد و هيچ كس هم از شما ايرادنمي‌گيرد( كاري كه بسياري از آقايان مد روز يواشكي انجام مي‌دهند).
03- تمام شاعران ايران زمين در وصف گل روي شما هزاران شعر گفته و خط و خال و چشم و ابروي شما را ستوده اند.
04- مجبور نيستيد سر كار برويد و پول يك ماه كار و تلاشتان را برنج و گوشت و نخود و لوبيا بخريد.
05- به راحتي و با اعتماد به نفس هر وقت كه لازم بود گريه مي كنيد و غم و غصه هايتان را در دل جمع نمي كنيد تا سكته كنيد.
06- عمرتان بسيار طولاني است.
07- آنقدر حرف براي گفتن داريد كه هرگز كم نمي‌آوريد.
08- هميشه يك عالمه دوست و رفيق ناب داريد و كمتر گرفتار رفيق ناباب مي شويد.
09- هرگز در حمام خود را گربه شور نمي كنيد.
10- بزرگ شده ايد و كمتر براي طرفداري از تيم قرمز و آبي يا اين حزب و آن حزب جلز و ولز كرده و كركري مي خوانيد.
11- ريش و سبيل نداريد كه موقع آب خوردن قبل از خودتان سبيلتان آب بنوشد.
12- عشق و هنر ابداع شماست.
13- هميشه جوان تر از سنتان هستيد و هيچ كس نمي داند شما چند ساله ايد.
14- از سن 9سالگي به بلوغ عقلي و جسمي مي‌رسيد و حالاحالاها بايد بدوند تا به پاي شما برسند!.
15- بهشت زير پاي شماست.
16- اگر موهايتان مرتب نبود يا وقت براي مرتب كردنشان نداشتيد، با سركردن يك روسري قضيه حل است.
17- هميشه در كيفتان آينه داريد و موقعي كه در سلف سرويس دانشگاه قورمه سبزي مي‌خوريد يك دانه لوبيا لابه لاي سبيلتان جا خوش نمي كند.
18- هميشه تميز ونظيف و خوشبو هستيد … و اگر خوب فكر كنيد مي بينيد كه صدها دليل محكم ديگر وجود دارد كه شما به زن بودن خود افتخار كنيد