ب

بــــاور نمیـــ کـــردمــــ

 

بـــاور نمیــــ کردمـــ رهایمـــ کردهـــ باشیــــ

 

رنجـــ جداییــ در دلمـــ جا گر فتهـــ استـــ

 

باور نمیـــ کردمــ دیگرمرا نخواهیـــ

 

بهــ غیر منـ در زندگیـــ تا کردهـــ باشیــ

 

دیگربرلبهایمـــ گل خندهــ مردهــ

 

فصلـــ بهارمـــ را تو کهــ ناز کردهـــ باشیـــ

 

باور نمیـــ کردمــــ تورا روزیــــ ببینمــ

 

سهمـــ منــ را از عشقتــ جدا کردهــ باشیـــ

 

باور نمیــ کردمـــ سخنـــ هایتــــ دوروغـــ استـــ



اینـــ آتشـــ عشقتـــ رو حاشا کردهـــ باشیـــ

 

دیگربرایمـــ عشقـــ معنیـــ ندارهــــــ

 

عشقیـــ که مر گشـــ را تورا معنا کردهــ باشیـــ

یک

یک شبی مجنون نمازش را شکست بی وضو در کوچه لیلا نشست

عشق آن شب مست مستش کرده بود فارغ از جام الستش کرده بود

سجده ایی زد بر لب درگاه او مملو از لیلا دل پر آه او

گفت یا رب از چه خوارم کرده ایی ؟ بر صلیب عشق دارم کرده ایی

جام لیلا را بدستم داده ایی و ندر این بازی شکستم داده ایی

خنجر عشقش به جانم میزنی دردم از لیلاست آنم میزنی

خسته ام زین عشق ،دل خونم مکن من که مجنونم ،تو مجنونم مکن

مرد این بازیچه دیگر نیستم این تو و لیلا ی تو ....من نیستم

گفت: ای دیوانه لیلایت منم ! در رگت پنهان و پیدایت منم!

سالها با جور لیلا ساختی من کنارت بودم و نشناختی؟

عشق لیلا در دلت انداختم صد قمار عشق یکجا باختم

کردمت آواره ی صحرا نشد گفتم عاقل میشوی ! اما نشد

سوختم در حسرت یک یا ربت غیر لیلا بر نیامد از لبت

روز و شب او را صدا کردی ولی دیدم امشب با منی گفتم بلی !

مطمئن بودم به من سر میزنی در حریم خانه ام در میزنی

حال این لیلی که خوارت کرده بود درس عشقش بی قرارت کرده بود

مرد راهش باش تا شاهت کنم صد چو لیلی کشته در راهت کنم






بیخودی پرسه زدیم، صبحمان شب بشود

بیخودی حرص زدیم،سهممان کم نشود

ما خدا را با خود، سر دعوا بردیم و قسمها خوردیم

ما به هم بد کردیم، ما به هم بد گفتیم

ما حقیقت هارا، زیر پا له کردیم

…و چقدرحظ بردیم، که زرنگی کردیم

روی هرحادثه ای، حرفی از مهر زدیم

از تو من میپرسم ، ما که راگول زدیم؟؟؟

بی اعتمادم کن به همه ی دنیا اینکه با من باش
کنار من تنها، کنار من تنها، کنار من تنها
از اولین جملت، فهمیده بودم زود
 عشق های قبل از تو سوء تفاهم بود
اونقدر می خوامت همه باهات بد شن
 با حسرت هر روز از کنار ما رد شن


حالم عوض میشه، حرف تو که باشه
اسم تو بارونه، عطر تو همراشه
اون گوشه از قلبم، که مال هیچکس نیست
کی با تو آروم شد، اصلا مشخص نیست

بی اعتمادم کن به همه ی دنیا اینکه با من باش
کنار من تنها، کنار من تنها، کنار من تنها
از اولین جملت، فهمیده بودم زود
 عشق های قبل از تو سوء تفاهم بود
اونقدر می خوامت همه باهات بد شن
 با حسرت هر روز از کنار ما رد شن


حالم عوض میشه، حرف تو که باشه
اسم تو بارونه، عطر تو همراشه
اون گوشه از قلبم، که مال هیچکس نیست
کی با تو آروم شد، اصلا مشخص نیست

+ با این آهنگ خیلی خاطره دارم...خیلی...

+ هر وقت بهش گوش می کنم واقعا حالم عوض میشه،ته دلم خالی میشه!

دلم تنگ است

دلم تنگ است دلم اندازه حجم قفس تنگ است

سکوت از کوچه لبریز

صدایم خیس و بارانیست

نمیدانم چرا در قلب من پاییز طولانیست

مرا این گونه باور کن

کمی تنها

کمی بی کس

کمی از یادها رفته

خدا هم ترک ما کرده

خدا دیگر کجا رفته؟

نمیدانم مرا آیا گناهی هست؟

که شاید هم به جرم آن غریبی و جدایی هست؟

تو کاری به باران نداری

چه ببارد چه نبارد

چیزی از من به یاد نمی آوری

من اما هزاری هم که از یادت ببرم

همین که ببارد

به خودم می آیم که

همین جایی

خسته ام میفهمید؟!

خسته از آمدن و رفتن و آواره شدن

خسته از منحنی بودن و عشق

خسته از حس غریبانه این تنهایی

به خدا خسته ام از این همه تکرار سکوت

به خدا خسته ام از این همه لبخند دروغ

به خدا خسته ام از حادثه صاعقه بودن

خسته ام.....

د

آدمک آخر دنیاست بخند

آدمک مرگ همینجاست

بخند...

دست خطی که تو را عاشق کرد

شوخی کاغذی ماست

بخند...

دل من تـنها بـود ،

ددل من  تنها بود

دل من هرزه نبود

دل من عادت داشت که بماند یک جا

به کجا؟!

معلوم است،به در خانه تو

دل من عادت داشت

که بماند آنجا پشت یک پرده توری

که تو هر روز آن را کنار بزنی...

دل من ساکن دیوار و دری

که تو هر روز از آن می گذری

دل من ساکن دستان تو بود

دل من گوشه یک باغچه بود

که تو هر روز به آن می نگری

راستی

دل من را دیدی؟!

...؟!!

شنیدی دلم گفت بمان ایست نرو...

به خدا وقت خداحافظی نیست نرو

نکند فکر کنی د دلم مهر تو نیست

گوش کن نبض دلم زمزمه اش چیست نرو...

راز دل تنگم را بر كدامین كاغذ بنگارم كه نپوسد

به كدامین ابر باز گویم كه نگرید

كدام پرستو را یار گیرم كه پرواز را ز خاطر نبرد

شانه های كه را امن گیرم كه تپش قلبش آرام قلبم باشد

و گرمای نفسش امید نفسم

وامانده ام ...

وامانده ام حیران و سرگردان

تمام دعایم همزبانی ست و همدلی

كه نخندد بر غمم

كه بگریم بر غمش

كه بگیرد دستم را

در مهربانی ِ نگاهت

ذوب می شود یخ احساسم

با تو

می توان آسود

در انتهای راهی که به بن بست رسیده است

و بالا رفت

از دیوار روزمرگی ها

و نترسید

از آنچه پشت دیوار است

رفتی و ماندنت معنای ما نکرد

گفتم بخوان ولی بغضت صدا نکرد

ای مهربانترین ! حتی دو دست تو

افسوس یک گره از کار وا نکرد

در کنج بی کسی حتی نگاه تو

اندوه و درد را از دل جدا نکرد

فریاد عشق ما تا آسمان رسید

دردا که عشق نیز با ما وفا نکرد

پایان کوچه ها بن بست شد ولی

کا بوس انتظار ما را رها نکرد

ماندم در این سوال حیران و بی جواب

آیا دلم در عشق اصلا خطا نکرد ؟

با تیشه جفا مردیم عاقبت

صد نوش دارو هم ما را دوا نکرد

تویی عاشقترین تنهای دنیا ............. منم خسته ترین مغموم دنیا
تویی صادقترین حرف رو لبها ............. منم غمگین ترین راز تو دلها
تویی زیبا طلوع صبح فردا ...............منم اینجا غروبی مثل شبها
تویی آشفته دل مغرور و رعنا............. منم همراز و همراه یه رویا
تویی عشق و محبت توی قلبها...........منم دیوونه مثل موج دریا
تویی تنها تویی یاد غریبها..................منم فریاد بی پایان غمها
تویی شاخه گل سرخ صدفها...............منم تنها شقایق توی صحرا
تویی آب زلال اشک چشمها................منم مرداب سرد توی دشتها

عاشقی چیزی برای هدیه نیست
طرح دریا و غروب و گریه نیست
عاشقی یک کلبه ی ویرانه نیست
صحبت از شمع و گل و پروانه نیست
عاشقی تنهای تنها یک تب است
بی تو مردن در سکوت یک شب است . .

بار آخر ، من ورق را با دلم بُر میزنم !
بار دیگر حکم کن ، اما نه بی دل !
با دلت ، دل حکم کن !
حکمِ دل :
هر که دل دارد بیندازد وسط ، تا ما دلهایمان را رو کنیم ...
... ... دل که رویِ دل بیفتد ، عشق حاکم میشود ... پس به حکمِ عشق ، بازی میکنیم .
این دلِ من !
رو بکن حالا دلت را !
دل نداری ؟!
بُر بزن اندیشه ات را ...
حکم لازم ، دل سپردن ، دل گرفتن ، هر دو لازم

عشقبازی به همین آسانی است...
که گلی با چشمی
بلبلی با گوشی
...رنگ زیبای خزان با روحی
...نیش زنبور عسل با نوشی
کارهمواره باران با دشت
برف با قله کوه
رود با ریشه بید
باد با شاخه و برگ
ابر عابر با ماه
چشمه ای با آهو،برکه ای با مهتاب
و نسیمی با زلف
دو کبوتر با هم
وشب و روز و طبیعت با ما
عشقبازی به همین آسانی است

زندگی رقص نجیبی ست

که از چشمه ی بودن، جاریست

رقص یک شاپرک بازیگوش

لای یک دسته گل ِ یاس معطر در باغ . . .

رقص ِ یک نغمه ی آرام ِ اذان

که شبی باد میان من و این قبله پراکنده کند . . .

رقص کِرمی شب تاب

که شبیه تپش ِ خورشید است . . .

زندگی شعر نجیبی ست

که در دفتر ِ اندیشه ی این گنبد ِ دَوار

پر از قافیه است . . .

چه کسی گفت خدا شاعر نیست؟؟

تو میروی و آینه پر می شود از بی کسی

ازمن سفر میکنی و به مرگ قصه میرسی

ببین که آب می شود قطره به قطره قلب من

مرگ من وقصه ماست فاجعه جدا شدن

تو میروی و آینه پر می شود از بی کسی

ازمن سفر میکنی و به مرگ قصه میرسی

ببین که آب می شود قطره به قطره قلب من

مرگ من وقصه ماست فاجعه جدا شدن

پیچــک نگــاهــم

دزدانــه تــا پشــت پنجــره ی

اتــاق تــو بــالا آمــده!

بــه کجــا خیــره شــده‌ای؟!

بــاران کــه بگیــرد

تمــام پنجــره

پــر از پیچــک خــواهــد بــود . . .

دغدغه خود را در آغوش بگیر

و بخواب

هیچ کس آشفتگی‌ات را شانه نخواهد زد

این جمع پر از تنهایی ا‌ست . . .

به چه می خندی تو ؟

به مفهوم غم انگیز جدایی یا پیروزی خویش؟

به چه می خندی تو؟

به نگاهم که چه مستانه تو را باور کرد؟

یا به افسونگری چشمانت که مرا سوخت و خاکستر کرد؟

به چه می خندی تو؟

به دل ساده من که دگر تا ابد نیز به فکر خود نیست!

خنده داراست بخند.............

نگـــــــران نباش حــــال مـــن خـــــــوب اســت

بــزرگ شـــده ام

دیگر آنقـــدر کــوچک نیستـم که در دلــــتنگی هـــایم گم شــــوم

آمـوختــه ام

که این فـــاصــله ی کوتـــاه بین لبخند و اشک نامش زندگیست

آمــوختــه ام

که دیگــر دلم برای نبــودنـت تنگ نشــــود

راســــــتی

دروغ گـــــفتن را نیــــــــز خـــــــــوب یاد گـــرفتــه ام

حــــال مـــن خـــــــوب اســت خــــــوبِ خــــوب

من از ليلي شدن باكي ندارم....

ولــــــــي مجنون شدن

كـــــــار شمــــــــا نيست.....

یقین دارم تو هم من را تجسم می کنی گاهی

به خلوت با خیال من تکلم می کنی گاهی

هر آن لحظه که پیدا می شوی از دور مثل من

به ناگه دست و پای خویش را گم می کنی گاهی

چنان دریا ، نا آرام و توفانی تو روحم را

اسیر موجهای پر تلاطم می کنی گاهی

دلم پر می شود از اشتیاق و خواهشی شیرین

در آن لحظه که نامم را صدا می کنی گاهی

همه شعر و غزلهای پر احساس مرا با شوق

تو می خواهی و زیر لب تبسم می کنی گاهی

تو هم مانند من لبریزی از شور جنون عشق

یقین دارم تو هم من را تجسم می کنی گاهی

حَســـودي ميكُنـــمــ .!! گــــــــاهــي بـِـــه خـــودمـ

كــِــه هيـــچ كــس انـــدازۀ مـَـــن ..

دوسـتــ نـَــدارد

آنقدر مرا سرد کرد

در جستجوی تو چشمانم از نفس افتاد ،

در کجای جغرافیای دلت ایستاده ام که خانه ام ابری است ،

همیشه دلتنگ توام ...

زندگی شاید

یک خیابان درازست که هر روز زنی با زنبیلی از آن می گذرد

زندگی شاید

ریسمانیست که مردی با آن خود را از شاخه میاویزد

زندگی شاید طفلی است که از مدرسه برمی گردد

زندگی شاید افروختن سیگاری باشد در فاصله رخوتناک دو همآغوشی

یا عبور گیج رهگذری باشد

که کلاه از سر بر می دارد

و به یک رهگذر دیگر با لبخندی بی معنی میگوید (( صبح به خیر))

زندگی شاید آن لحظه مسدودیست

که نگاه من، در نی نی چشمان تو خود را ویران میسازد

و در این حسی است

که من آنرا به ادراک ماه و با دریافت ظلمت خواهم آمیخت

در اتاقی که به اندازه یک تنهائیست

دل من

که به اندازه یک عشقست

به بهانه های سادة خوشبختی خود مینگرد

به زوال زیبای گلها در گلدان

به نهالی که تو در باغچة خانه مان کاشته ای

و به آواز قناری

که به اندازه یک پنجره می خواند

بد عادت کردی چشمامو از اون وقتی که اینجایی

تو با آرامش چشمات با این لبخند رویایی

همه حرفا همه شعرا بی تو تصویری از دردن

چشات معیار زیبایی رو تو قلبم عوض کردن

کسی مثل من عاشق به احساس تو مومن نیست

می خوام افسانه شم باتو میدونم غیر ممکن نیست

تورو از وقتی که دیدم چشامو رو همه بستم

همه عالم میدونن که به چشمای تو وابسته م

دیگه قلبم با آهنگ نفس های تو مانوسه

تو که می خندی انگاری منو خوشبختی می بوسه

بد عادت کردی چشمامو ته این قصه پیدا نیست

تو اینقدر خوبی که جز تو به چشمم هیچی زیبا نیست

پراز آرامشم با تو،
تواین روزای بارونی
قشنگه حس من باتو
خودت انگار میدونی
تموم حس خوبم رو
به چشمای تو مدیونم
حضورت رو مداوم کن
برای چشم گریونم
پرم از تو که زیبایی
تو چشمات طرح یه لبخنده
کنارتو پراز عشقم
همه دنیام میخنده
تصورکن بدون تو
پراز ترسه یه کابوسم
تویی زیباترین احساس
کنارتو نمی پوسم

مثل باد سرد پاییز غم لعنتی به من زد ، حتی باغبون نفهمید که چه آفتی به من زد

رگ و ریشه هام سیاه شد تو تنم جوونه خشکید ، اما این دل صبورم به غم زمونه خندید

آسمون مست جنونی آسمون تشنه ی خونی ، آسمون مست گناهی آسمون چه رو سیاهی

اگه زندگیم عذاب یه حباب روی آب ، من به گریه هام می خندم می گم این همش یه خواب

آسمون تو مرگ عشقو توی یاخته هام نوشتی ، این یه غم نامه ی تلخ و تو تو سر تا پام نوشتی

من به لحظه ی شکستن اگه نزدیک اگه دورم ، از ترحم تو بیزار، خودم سنگ صبورم

آسمون چی شد شکستی من دیگه رو پام میمونم ، منو از تنم بگیرید تو ترانه هام میمونم

می خواهم عشق بماند و

اشک بماند و...

لبخندی که هدیه ی لبهای توست

می خواهم تو باشی و

من باشم و زندگی

و زیبایی سرشاری از انعکاس ما

...می خواهیم عشق بماند....

نیا باران
زمین جای قشنگی نیست؛
من از جنس زمینم خوب میدانم، که:
دریا، جاده ی تو؛ ماهی بیچاره را در تور ماهیگیر گم کرد...
نیا باران
زمین جای قشنگی نیست؛
من از جنس زمینم خوب میدانم، که:
گل در عقد زنبور است، اما یک طرف سودای بلبل؛ یک طرف بال و پر پروانه را هم دوست میدارد...
نیا باران
زمین جای قشنگی نیست؛
من از جنس زمینم، خوب میدانم، که:
اینجا جمعه بازار است و دیدم عشق را در بسته های زرد کوچک نسیه میدادند...
نیا باران
زمین جای قشنگی نیست؛
من از جنس زمینم خوب میدانم:
در اینجا قدر مردم را به جو اندازه میگیرند...
نیا باران
پشیمان میشوی از آمدن؛
زمین جای قشنگی نیست؛
در ناودان ها گیر خواهی کرد...
نیا باران
در اینجا قدر نشناسند مردم؛
در اینجا شعر حافظ را به فال کولیان در به در اندازه میگیرند...
نیا باران... نیا باران... نیا باران...

وقتي به دنيا ميام، سياهم، وقتي بزرگ ميشم، سياهم،

وقتي ميرم زير آفتاب، سياهم، وقتي مي ترسم، سياهم،

وقتي مريض ميشم، سياهم، وقتي مي ميرم، هنوزم سياهم

...
و تو، آدم سفيد،

وقتي به دنيا مياي، صورتي اي، وقتي بزرگ ميشي، سفيدي،

وقتي ميري زير آفتاب، قرمزي، وقتي سردت ميشه، آبي اي،

وقتي مي ترسي، زردي، وقتي مريض ميشي، سبزي،

و وقتي مي ميري، خاکستري اي

...
و تو به من ميگي رنگين پوست؟!!!

"When I born, I Black,

When I grow up, I Black,

When I go in Sun, I Black,

When I scared, I Black,

When I sick, I Black,

And when I die, I still black.......

 And you White fella,

When you born, you Pink,

When you grow up, you White,

When you go in Sun, you Red,

When you cold, you Blue,

When you scared, you Yellow,

When you sick, you Green,

And when you die, you Gray.................

And you calling me Colored ???